همدلی

ارسالی: سعدیه

ده طرز تلقی که مانع گوش دادن می شوند
۱- حقیقت
معتقدید که حق با شماست و دیگران اشتباه می کنند. به جای آنکه آشکارا احساس خود را مطرح کنید و به جای توجه و درک اندیشه و احساس دیگران، می خواهید به هر ترتیب که شده نظر خود را ثابت کنید.
۲- سرزنش
معتقدید که تقصیر به گردن دیگران است. خود را صد در صد بیگناه می دانید، می گویید که این حق مسلم شماست که او را سرزنش کنید.
۳- نیاز به قربانی بودن
به حال خود متأسفید و معتقدید که دیگران از روی خودخواهی با شما منصفانه برخورد نمی کنند. بی تمایلی لجوجانه شما به انجام اقدامی که وضع را بهتر کند به دیگران این برداشت را می دهد که شما نقش قربانی بودن را دوست دارید.
۴- خودفریبی
هرگز به ذهنتان نمی رسد که در ایجاد مسئله ای نقش داشته باشید، زیرا نمی توانید تأثیر نقش خود را روی دیگران ببینید برای مثال ممکن است از غرولند همسرتان شکایت کنید اما فراموش می کنید که بارها به قولی که داده اید وفا نکرده اید. ممکن است شکایت کنید که همسرتان یکدنده و لجوج است و حاضر نیست که به نظرات شما گوش دهد، اما متوجه نیستید که به طور دائم با هر چه او می گوید مخالفت می کنید.
۵- حالت تدافعی
به قدری از انتقاد می ترسید که تحمل شنیدن یک کلمه منفی یا حرف ناموافق را ندارید. به جای گوش دادن و به جای اینکه در سخنان دیگری نکته مثبتی پیدا کنید، پیوسته در مقام دفاع از خود هستید.
۶-حساسیت اجبار
از تسلیم شدن می ترسید، دیگران را کنترل کننده و سلطه جو می یابید و احساس می کنید که باید در برابر آنها مقاومت کنید.
۷- متوقع بودن
از دیگران انتظار دارید که با شما برخورد بهتری داشته باشند و چون دیگران با شما برخوردی بر خلاف میل شما می کنند ناراحت می شوید. به جای اینکه بکوشید از انگیزه های آنها آگاه شوید، اسرار بر غیر منتقی بودن آنها دارید و معتقدید حق ندارند که چنین احساس و رفتاری داشته باشند.
۸- خودخواهی
می خواهید هر چه را در هر وقت که می خواهید در اختیارتان قرار دهند و اگر چنین نشود فریاد اعتراضتان به هوا می رود، به طرز فکر و احساس بقیه بها نمی دهید.
۹- اعتماد نکردن
دیواری می کشید زیرا معتقدید اگر به سخنان دیگران گوش دهید و از احساس و اندیشه آنها با خبر شوید از شما سوء استفاده می کنند.
۱۰- اعتیاد به کمک کردن
در حالی که انتظار دیگران از شما این است که به حرفهایشان گوش بدهید، شما می خواهید هر طور شده به آنها کمک کنید. وقتی دوستان یا اعضای خانواده از احساس بد خود شکایت می کنند، پیشنهاد کمک به آنها می دهید و برایشان تکلیف مشخص می کنید، در این شرایط آنها به جای تشکر از شما ناراحت می شوند و به شکایت خود ادامه می دهند و در نتیجه هر دو آزرده خاطر می شوید.