مجله فانوس توانمندسازی جوانان از طریق رسانه
مطالب مرتبط
ارسالی: مروه
مطالعه برای یک امتحان چندگزینه ای نیازمند شیوه ی آمادگی خاصی است که به طور واضح با روش امتحان تشریحی فرق می کند. امتحان چندگزینه ای از یک دانش آموز می خواهد که از میان ۳ یا ۴ پاسخ ناصحیح، پاسخ درست را تشخیص دهد به جای این که از او بخواهد کل جواب صحیح را از ذهن خود استخراج کند. به دلایل بسیاری دانش آموزان امتحان های چندگزینه ای (تستی) را از امتحانات تشریحی آسان تر می دانند. شاید بدیهی ترین دلایل اینها باشند : ۱- پاسخ صحیح حتماً در میان پاسخ های احتمالی (همان گزینه ها) وجود دارد. یک دانش آموز می تواند با یک حدس از روی خوش شانسی نمره کسب کند. ۲- اکثراً امتحانات چندگزینه ای، به جای آن که از دانش آموزان بخواهند اطلاعات جدید را تحلیل کنند یا نظریات را بر حالت های جدید اعمال کنند، مایل هستند که بر تعاریف پایه ای و مقایسه های ساده تأکید کنند. ۳- از آنجایی که معمولاً امتحان های چندگزینه ای، تعداد سؤالات بیشتری نسبت به امتحانات تشریحی را شامل می شوند، هر سؤال بارم کمتری دارد و بنابراین ریسک کمتری دارد. اما علیرغم همه ی این عوامل، امتحانات چندگزینه ای واقعاً می توانند خیلی سخت باشند و به همین صورت هم هستند. باید بدانید که : ۱- چون امتحانات چندگزینه ای سؤالات بسیاری را در بر می گیرند، دانش آموزان را مجبور می کنند که از گستره ی وسیع تری از مطالب نسبت به امتحانات تشریحی، آگاه باشند. ۲- همچنین معمولاً امتحانات چندگزینه ای انتظار دارند که دانش آموزان آگاهی بیشتری با جزئیاتی مثل تاریخ های ویژه، نام ها یا لغات داشته باشند. (در صورتی که در امتحانات تشریحی این گونه نیست). دانش آموزان به راحتی نمی توانند در یک امتحان چندگزینه ای بلوف بزنند. ۳- و نهایتاً از آن جا که نوشتن سؤالات چندگزینه ای خوب بسیار سخت تر از طراحی یک امتحان تشریحی است، به علت ابهام های ناخواسته دانش آموزان با ریسک بیشتری روبرو هستند. برای آماده شدن برای یک امتحان تستی از گام های زیر پیروی کنید : ۱- مطالعه را زود شروع کنید: امتحان های چندگزینه ای (تستی) مایل هستند که بر جزئیات متمرکز شوند و شما نمی توانید جزئیات زیادی را به طور مؤثر در حافظه کوتاه مدت حفظ کنید. اگر هر روز یک مقدار خیلی کم یاد بگیرید و زمان زیادی برای مرورهای پی در پی اختصاص دهید، حافظه ی بلندمدت قابل اطمینان تری خواهید داشت. ۲- باید مطمئن شوید که می توانید همه ی چیزهایی که معلم تان در کلاس مطرح کرده است را به طور کامل می شناسید و می فهمید. (این برای وقتی است که خود معلم تان طراح سؤال باشد). به عبارت ها و مفاهیم اساسی که وقایع و خصوصیات مهم را وصف می کنند یا آنهایی که اندیشه های مرتبط و مشاهدات را به هم مربوط می کنند، توجه ویژه داشته باشید. این ها مواردی هستند که بیشترین حضور را در امتحانات چندگزینه ای دارند. ۳- هنگامی که جزوات کلاسی و مطالعات لازم را انجام می دهید، لیست و جدول درست کنید. بر فهمیدن فرآیندهای چندمرحله ای و ایده ها، اتفاقات یا چیزهایی که گروه بندی ها و سلسله مراتب های طبیعی را شکل می دهند، متمرکز بشوید. دنبال تشابه ها و تفاوت هایی بگردید که می توانند بین گزینه های صحیح و غلط در یک امتحان تمایز ایجاد کنند. اگر کتاب درسی تان کلمات جدید یا تعاریف کلیدی را مشخص کرده است، حتماً آنها را بفهمید. برخی مواقع کلمات و مفاهیم جدید در آخر یک فصل کتاب جمع آوری شده اند. چک کنید تا مطمئن شوید که از سر اشتباه هیچ کدام را از دست نداده باشید. تعاریف کتاب را همین طوری و ساده حفظ نکنید. اکثر معلمان وقتی که سؤالات امتحان را می نویسند، این چیزها را با کلمات زبان خودشان، دوباره می سازند. بنابراین باید شما مطمئن شوید که حتماً آن چه را که تعریف مورد نظر می گوید، می فهمید. با چندین نفر از دیگر دانش آموزان که همان درس را می خوانند برای حدس زدن سؤالات احتمالی، همفکری کنید. بر روی سؤالات نمونه کار کنید البته اگر به امتحان های قدیمی یا راهنمای دانش آموز دسترسی داشتید. پاسخ دادن به سؤالات چندگزینه ای : استراتژی های زیادی برای حداکثر کردن موفقیت شما در یک امتحان چندگزینه ای وجود دارند. البته بهترین راه برای افزایش شانس تان، مطالعه با دقت قبل از امتحان است. هیچ جایگزین خوبی برای دانستن پاسخ صحیح مناسب وجود ندارد. اما حتی یک دانش آموز کاملاً آماده و درس خوانده هم می تواند اشتباه های احمقانه ای در یک امتحان چندگزینه ای بکند یا می تواند قربانی گزینه ای غلطی که خیلی شبیه جواب صحیح هستند، بشود. در این جا چند راه کار برای کمک به کاهش این خطرات آمده است: قبل از آن که امتحان را شروع کنید، همه ی اطلاعات خواسته شده را روی برگه ی پاسخ نامه وارد کنید(مثل نام و نام خانوادگی و…). اگر آنقدر مشتاق شروع کردن باشید که فراموش کنید نام و شماره ی دانش آموزی خود را وارد کنید، ممکن است به برگه ی شما هیچ نمره ای تعلق نگیرد. به یاد داشته باشید: معلم شما نمی تواند نام شما را از روی دست خط یا دیگر نشان های متن بشناسد. ۱- همیشه وقتی که در حال خواندن صورت سؤال هستید، گزینه ها ر با دست تان یا یک تکه کاغذ بپوشانید. قبل از آن که با نگاه کردن به گزینه هایی که معلم تان (طراح سؤال) قرار داده است، از پاسخ صحیح منحرف شوید، سعی کنید جواب درست را پیش بینی کنید. سپس دست خود یا تکه کاغذ را از روی گزینه ها بردارید. ۲- اگر گزینه ای را که پیش بینی کردید، می بینید، دور آن یک خط بکشید و دیگر گزینه ها را چک کنید تا مطمئن شوید که هیچ کدام از آنها، گزینه ی بهتری نیستند. ۳- اگر پاسخی را که انتظار داشتید، نمی بینید، از استراتژی های زیر استفاده کنید تا پاسخ هایی که به احتمال زیاد غلط هستند، حذف کنید. هیچ کدام از این استراتژی ها از خطا در امان نیستند. هر آموزگار (یا طراح سؤال) با هوشی از طراحی سؤالات به صورتی که با این استراتژی ها کار کند، خودداری می کند، اما همیشه می توانید امیدوار به کمی کم توجهی او باشید: الف- گزینه هایی که از لغات مطلق مانند همیشه یا هرگز استفاده می کنند نسبت به گزینه هایی که از لغات مشروط مانند همیشه یا احتمالاً استفاده می کنند احتمال درست بودنشان کمتر است. ب- معمولاً پاسخ های خنده دار غلط هستند. پ- اغلب گزینه ی “همه ی موارد بالا”، گزینه ی صحیح است. اگر می توانید ببینید که بیش از یک گزینه از دیگر گزینه های صحیح هستند، پس گزینه ی “همه موارد بالا” را انتخاب کنید. ت- گزینه ی “هیچ کدام از موارد بالا” معمولاً گزینه ای غلط است. اما این قانون، از قانون “همه ی موارد بالا” احتمال کمتری دارد. خیلی مواظب باشید که به وسیله ی دو پاسخ غلط این گزینه را انتخاب کنید و در دام بیفتید. شما باید همه گزینه ها را بررسی کنید. ث- دنبال نشانه های گرامری بگردید. مثلاً اگر صورت اصلی سؤال در یک امتحان زبان انگلیسی با کلمه ی “an” پابان می یابد، احتمال خیلی زیاد جواب کلمه ای است که با یک مصوت شروع می شود. ج- اغلب طولانی ترین جواب، جواب صحیح است. زیرا معلم (یا طراح سؤال) مایل است که پاسخ صحیح را با صفت یا عبارات وصفی همراه کند. صفت یا عباراتی که به توضیح جواب می پردازند. چ- به دنبال هم خوانی و تطابق از لحاظ کلمات بگردید. گزینه ای که کلمات کلیدی موجود در تنه سؤال (صورت سؤال) را تکرار می کند، احتمالاً گزینه ی صحیح خواهد بود. ح- اگر همه این ها بی فایده بود، گزینه ی دوم یا سوم را انتخاب کنید(البته حواستان به نمره ی منفی هم باشد). خیلی از معلمان فکر می کنند که اگر گزینه ی صحیح توسط گزینه های غلط در بر گرفته شده باشد، بهتر مخفی می ماند. گزینه ی اول کمترین احتمال را برای صحیح بودن دارد. اگر نمی توانید گزینه ای را در یک دقیقه یا کمتر پاسخ دهید، آن را نگه دارید و برنامه ریزی کنید تا بعداً دوباره به سراغ آن بروید. همه ی پاسخ ها را در همان زمان که پیدا کردید، به برگه پاسخ نامه منتقل کنید. اگر بخواهید چندین پاسخ را به صورت همزمان وارد کنید، احتمال اشتباه کردن را بالا می برید. خودداری از انجام کار نسبتاً بی فکرانه ی پرکردن دایره های موجود در پاسخ نامه در آخرین مرحله احتمال رخ دادن اشتباه های احمقانه را کاهش می دهد. ۴- حواستان باشد که گزینه های مناسب را در پاسخ نامه با دقت و با مداد پر کرده اید. احتمالاً معلمان ما نگاه نزدیکی به برگه ی پاسخ نامه ی شما نمی اندازند بنابراین اگر موفق به پرکردن کامل دایره ها نشوید یا در جاهای نامربوط و غیر از پاسخ صحیح علاماتی زده شود، فقط کامپیوتر متوجه خواهد شد و شما جریمه خواهید شد(یانمره ی منفی می گیرید یا امتیاز آن سؤال را از دست خواهید داد). هرگونه علامت تصادفی را کاملا پاک کنید. ۵- از زمان برای مرور کارتان قبل از آن که برگه را تحویل دهید، استفاده کنید. برخلاف یک امتحان تشریحی که در آن به علت درست نفهمیدن پاسخ شما توسط معلم، شما یک نمره ای کسب خواهید کرد، یک امتحان تستی چندگزینه ای هیچ فرصتی برای چنین کارهایی به شما نمی دهد. اگر شما دایره درست در پاسخ نامه را پر نکردید، پاسخ شما صددرصد غلط خواهد بود.
