تکنولوژی و سلولهای بنیادی

مطالب مرتبط

واژه “زن” را کمی درست بخوان

آوریل 2, 2019

برگزاری گفتمان رسانه های اجتماعی و تاثیرگذاری آنها بر افکار عامه از سوی مجله فانوس

سپتامبر 1, 2018

کتاب، رفیق دانشمند – رقابتی که از طرف مجله فانوس در ولایت بلخ برگزار شد

سپتامبر 1, 2018

ارسالی: مروه

تحقیق روی سلولهای بنیادی یک دانش پیشرفته است درباره ی اینکه چطور یک عضو از اعضای بدن، از یک سلول پرورش یافته و چطور سلول سالم جایگزین سلول تخریب شده در اندامهای بالغ می شود. این قسمت امید بخش از علم ،دانشمندان را به کشف امکان درمان سلولی بیماریها هدایت کرد. فعالیت اولیه دانشمندان با دو نوع از سلول های بنیادی حیوانات و انسانها آغاز شد. سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی بالغ، که ساختار و صفات متفاوتی دارند.دانشمندان بیش از بیست سال قبل توانستند راههایی را کشف کنند تا به سلول بنیادی موشها دست یابند و به نتایج مفیدی برسند.سالها فعالیت و تحقیق در سال ۱۹۹۸ به نتیجه رسید و دانشمندان توانستند سلول بنیادی انسان را ایزوله کرده و در آزمایشگاه رشد دهند. سلولهای بنیادی دو ویژگی مهم دارند که آنها را از دیگر سلول‌ها متمایز می کند. اول اینکه سلول‌هایی کاملا” عادی هستند که می توانند خودشان را برای زمان طولانی از طریق تقسیم سلولی ترمیم کنند، آنها می توانند سلولی همانند خودشان و یا سلولی کاملا” متفاوت با خود بسازند. دوم اینکه تحت شرایط فیزیولوژیکی یا آزمایشی می توانند تحریک شده و به سلولی با ساختار خاص تبدیل شود.گاهی سلولهای تپنده برای ماهیچه ی قلب ، و گاهی سلول تولید انسولین در پانکراس. خون بند ناف شامل سلولهای بنیادی Hematopoietic است ،سلولهای پیشرو، که سلولهای خونی قرمز را تشکیل می دهند،سلولهای خونی سفید و پلاکتها.سلولهای خون بند ناف در حال حاضر برای درمان سیستم ایمنی بدن مربوط به بیماریهای ژنتیکی،سرطان و بیماری های خونی استفاده می شود.کارشناسان پزشکی معتقدند وقتی از نظر فیزیولوژیکی خون بند ناف نوزاد تا این حد ارزشمند است ذخیره کردن آن برای نوزادان منفعتی بزرگ محسوب می شود. ● مراحل جمع آوری گرفتن خون بند ناف بعد از قطع کردن بند ناف اتفاق می افتد و از قسمتی که به جفت متصل است استخراج می شود. سلولهای بنیادی اضافی جفت، از طریق بانک بند ناف جفت، جمع آوری شود.بعد از آنکه خون بند ناف از انتهای بند ناف جفت کشیده شد ،جفت به آزمایشگاه سلولهای بنیادی فرستاده می شود جایی که اقدامات لازم برای سلولهای بنیادی اضافی صورت می گیرد. میزان کافی خون بند ناف برای اطمینان از وجود سلولهای کافی برای پیوند ، ۷۵ میلی لیتر می باشد. بعد از جمع آوری واحد خونی، بند ناف برای اقدامات لازم و فریز شدن به آزمایشگاه فرستاده می شود.راه های بسیاری برای پردازش یک واحد خون بند ناف و نظرات گوناگونی برای اینکه کدام راه بهترین است وجود دارد.در بعضی روشها گلوبول قرمز را از آن جدا می کنند و در بعضی دیگر آن را نگه می دارند. بعد از آنکه واحد به آرامی تا دمای -۹۰ درجه ی سیلسیوس سرد شد، می تواند به ظرف حاوی نیتروژن مایع اضافه شود و واحد خون بند ناف در دمای -۱۹۶ درجه ی سیلسیوس منجمد می شود.فرآیند آهسته منجمد کردن از آن جهت مهم است که سلولها را در مدت فرآیند انجماد زنده نگه می دارد.قبل از آنکه خون برای مصرف در آینده ذخیره شود، برای تست بیماری های ویروسی ، از قبیل HIV ، هپاتیت B و C فرستاده می شوند. ● مزایای بانک خون بند ناف بانک خون بند ناف امکانی است برای نگهداری خون بند ناف برای استفاده در آینده بانک های خون بند ناف به صورت عمومی و خصوصی فعالیت خود را از دهه ی نود آغاز کردند تا بیمارهای خونی و بیماری های مربوط به سیستم ایمنی بدن را با پیوند زدن سلول خونی بند ناف بهبود بخشند. قبل از تولد نوزاد بند ناف یک خط حیاتی است و بعد از تولد این خط حیاتی می تواند امید را برای بیمارانی که از سرطان خون و مشکلات غدد لنفاوی و دیگر بیمارهای نادر رنج می برند به ارمغان بیاورد. بعد از تولد، بند ناف و جفت هیچکدام ارزشی ندارند اما هر کدام سرشار از خون تشکیل دهنده‌ی سلول‌های بنیادی هستند که می‌توانند جان بیماران بسیاری را نجات دهند.مادران بارداری که مایل به اهدا ء می باشند باید قبل ازهفته ی سی و چهارم بارداری با بانک تماس بگیرند. سلولهای بنیادی خون بند ناف هم اکنون در درمان بسیاری از بیماریهای صعب العلاج استفاده می شود و نقش مهمی در درمان انواع بیماریهای خونی و بیماریهای که به سیستم ایمنی بدن مربوط می شوند همچون سرطان و بیماریهای ژنتیکی دارد. اولین سند موفق استفاده از سلول بنیادی بند ناف وجود دارد(۱۹۸۸) مربوط به اقداماتی است که بر روی یک پسر شش ساله ، که به بیماری ( Fanconi Anemiaیک بیماری وراثتی نارسایی خونیست که در نهایت منجر به تخریب مغر استخوان می شود. این بیماری باعث می شودکه مغز استخوان شما سلول خونی جدید نسازد و فعالیت عادی نداشته باشد) مبتلا بود انجام شد. از آن به بعد خون بند ناف بعنوان منبعی برای سلول بنیادی، بسیار مورد توجه قرار گرفت. تحقیقات اخیر نشان داده است خون بند ناف تاثیر بی نظیری بر پیوند مغز استخوان به روش قدیمی، بخصوص در کودکان دارد و می تواند در گونه های نادر جاییکه دهنده ی مغز استخوان مناسب نباشد، جان انسانها را نجات دهد. تقریبا” ۵۰ درصد از بیماران در دوره ی حیات خود دهنده مغز استخوان مناسب پیدا نمی کنند.همینطور مسائل پزشکی گوناگونی در استفاده از سلول خون بند ناف اشخاص می تواند وجود داشته باشد ؛ همچون قابل استفاده بودن سلول شخص دهنده که در اکثریت سلولهای افراد به یکدیگر مرتبط نیستند و برای پیوند مناسب نخواهند بود؛اگرچه تحقیقات نشان داده است که سلول خون بند ناف اقوام برای دیگر افراد فامیل که نسج یکسانی دارند قابل استفاده است . سلولهای افراد یک فامیل تا۷۵ % امکان سازگاری دارندکه این درصد در والدین و پدر و مادر بزرگها تا ۵۰ % است. پیوند خون بند ناف تطابق بافتی کمتری بین مریض و دهنده احتیاج دارد،این تطابق HLA نامیده می شود.پیوند مغز استخوان نیازمند تطابق کامل شش آنتی ژن کلیدی است. پیوند خون بند ناف نیز همان موفقیت پزشکی را ، تنها با تطابق ۴ کلید آنتی ژن از ۶ کلید دارد. ● یک پیشرفت مهم بر اساس مقاله منتشر شده در ژورنال علم امروز، محققان بر این باورند که با روش تازه ای که پیدا کردند، استفاده پیشرفته از تکنولوژی سلولهای بنیادی برای پیشرفت در ریکاوری بعد از جراحی نخاع موشها موثر بوده است، محققان ایالت نیویورک ، درمرکز تحقیقات پیشرفته ی جراحی نخاع نشان دادند که موشهایی که پیوند بخش بخصوصی از سلولهای پشتیبان نابالغ را از سیستم مرکزی اعصاب(تولید شده از سلولهای بنیادی) دریافت کردند، بیش از۶۰ % فیبر های عصب حسی آنها احیا شد. طبق تحقیق بیش از دو سوم فیبرهای عصبی هشت روز بعد در محل جراحی رشد کردند، بعلاوه موشهای جراحی شده دو هفته بعد از عمل شروع به راه رفتن کردند. این نتیجه از نتایج تحقیقات قبلی امیدوار کننده تر بود. مرکز پزشکی دانشگاه روچستر)Rochester( و دانشکده ی داروسازی بی لر)Baylor( ، هستن )Houston( در این پروژه با یکدیگر همکاری می کردند. محققان معتقدند که با تمرکز بر روی نوع جدیدی از سلول که بنظر می رسد توانایی ترمیم سیستم عصبی بالغ را دارد؛ به پیشرفت مهمی در تکنولوژی سلولهای بنیادی دست یابند. دکتر مارک نوبل)Mark Noble( دستیار این تحقیق، پروفسور ژنتیک در دانشگاه روچستر و پیشگام در زمینه ی تحقیق سلولهای بنیادی می گوید: “این تحقیق راهی را هموار می کند تا سلول، آنچه را که ما می خواهیم انجام دهد به جای اینکه سلولهای بنیادی را در محل آسیب دیده قرار دهیم و امیدوار باشیم بخش آسیب دیده سبب شود سلولهای بنیادی به بافت سلولی مفیدی تبدیل شودند.”