مجله فانوس توانمندسازی جوانان از طریق رسانه
مطالب مرتبط
ارسالی: مدینه
قهر اگر چه برای بزرگسالان به هیچ‌وجه کارساز نیست، اما گاهی در تربیت کودکان می‌تواند مفید باشد. این نسخه برای آن والدینی پیچیده شده است که مثل ما و همه روان‌شناس‌های کودک، اعتقادی به تنبیه بدنی کودکان ندارند، اما به هر حال باید روشی برای آن که به کودک بفهمانید رفتارش درست نبوده، وجود داشته باشد.
گرچه قهر می‌تواند جایگزین صحیحی برای تنبیه بدنی باشد، اما باید یادتان باشد در قهر با فرزندتان به چند نکته توجه کنید:
نکته اول: وقتی می‌خواهید با او قهر کنید باید دقیقا برایش توضیح بدهید که چه خطایی از او سر زده است.
نکته دوم: به کودک بفهمانید چه مدت با او صحبت نخواهید کرد. برای مثال بگویید «سلمان‌جان! چون بی‌ادبی کردی و حرف‌های نامناسبی زدی، من و پدر تصمیم گرفتیم تا نیم ساعت با تو قهر باشیم. بنابراین از همین حالا تا نیم ساعت دیگر پاسخت را نمی‌دهیم.»
نکته سوم: نگذارید قهرتان با کودک طولانی شود چون ممکن است به این شرایط عادت کند و دیگر قهر برای او به معنای یک واکنش تنبیهی برای رفتار بدش نباشد.
نکته چهارم: معمولا این گونه است که وقتی با کودک قهر می‌کنیم او بلافاصله پس از قهر به ما مراجعه می‌کند و التماس می‌کند که او را ببخشیم. هرچند تماشای کودکی که التماس می‌کند پدر یا مادر با او آشتی کنند خیلی ناراحت‌کننده و پر احساس است، اما ما به شما هشدار می‌دهیم که قهرتان را به هیچ‌وجه نشکنید تا سرانجام مهلت آن سر آید. می‌دانید چرا پافشاری می‌کنیم که دوره قهر تمام شود؟
اگر بخواهید هر بار با التماس‌های کودک او را ببخشید و از قهر منصرف شوید، فرزندتان به مرور زمان در می‌یابد پدر و مادرش به‌واسطه پافشاری او، می‌توانند از تصمیم‌شان انصراف دهند و این درس خوبی برای یک کودک نیست.ضمن این که او نتیجه می‌گیرد می‌تواند از التماس‌کردن به عنوان ابزاری برای گول‌زدن شما یا تحت فشار گذاشتنتان استفاده کند.
نکته پنجم: شما هم پدر و مادرهایی را دیده‌اید که با فرزندشان قهر می‌کنند و بعد زیر لب غرغر می‌کنند یا از صفات بد بچه‌شان می‌گویند و… این روش درست نیست! شما قهر کرده‌اید تا او اصلاح شود پس اجازه توهین و تحقیر را ندارید، بلکه فقط گفت‌وگو با او را متوقف کرده‌اید.
نکته ششم: قهر را عمومی نکنید برای مثال اگر فرزندتان به مدرسه می‌رود، هیچ لزومی ندارد در حضور اولیای بقیه دانش‌آموزان یا وقتی در جمع همکلاسی‌های فرزندتان هستید به قهر با او اشاره کنید برای مثال «بچه‌ها! من که با پسرم قهر هستم، اما شما به او بگویید اگر می‌خواهد می‌تواند توی این دفترچه نقاشی کند!» این رفتار شما باعث می‌شود اولا کودکتان در برابر همسن و سال‌هایش تحقیر شود و ثانیا قبح قهربودن والدینش برای او از بین برود.
