ارسالی: ذکیه غنی
تونل دريايی مانش، تنها رابط خشکي بين انگليس و فرانسه، درازترين تونل زيرآبي جهان و يکي از شاهکارهاي مهندسي قرن بيستم است. طول اين تونل پنجاه کيلومتر است که سي و هشت کيلومتر آن در زير بستر دريا قرار گرفته و ميانگين فاصله آن از کف دريا چهل و پنج متر است.
در سال 1985 دولتهاي انگليس و فرانسه تصميم گرفتند که عمليات ساختمان يک تونل زير آبي را مشترکا” آغاز کنندد تونل درياي مانش در حقيقت از سه تونل تشکيل شده است. دو تونل براي خط آهن و يک تونل کوچکتر براي رساندن سرويس به دو تونل ديگر. تونل درياي مانش در ششم ماه مه سال 1994 رسما با حضور اليزابت دوم ملکه انگليس و ميتران رئيس جمهور فرانسه گشايش يافت.
واگنهاي مدرن و مخصوص قادرند که فاصله درياي مانش بين فرانسه و انگليس را توسط لوکوموتيوهاي برقي با سرعت صد و شصت کيلومتر در ساعت در مدت زماني کمتر از سي و پنج دقيقه بپيمايند