فضای ذهنی

ارسالی: مدینه

اگرکاری برای انسان مهم باشدخودبه خودقسمت عمدهای ازفضای ذهنی اورا اشغال خواهدکرد.کسی که درس میخواندامابه فکردرس خواندن نیست،درواقع کاری
راجدی نگرفته است.معنای واقعی(اهمیت درس خواندن)این است که حداقل قسمت قابل توجهی ازفضای ذهنی به آن اختصاص یابد.
اگربرای کنکوردرس میخوانید،چه حجمی ازاشتغالات ذهنی شمارابه صورت واقعی ونه کاذب کنکورتشکیل میدهد؟به عبارت خودمانی تر،
چقدرکنکوری فکرمیکنید؟چقدرجوّکنکورشماراگرفته است؟شایدطرح این موضوع برای خیلی هاعجیب باشد،اما باید بدون تعارف بگوییم، دانش آموزانی هستندکه به
رغم ادعا،عملابیشترشعارمیدهندوکنکوربه دلایل خودآگاه وناخودآگاه واقعااصلی ترین مشغله ی ذهنی آنان نیست. وقتی کاری برای انسان مهم باشد،اوباتمام وجودجذبآن میشود.
با ملاکهایی میتوانید تشخیص دهید که شماچقدرفضای درس خواندن یاکنکورقرارگرفته اید وتاچه حددراین موضوع جدی هستید.
– چقدربه مسائل حاشیه ای فکرمیکنید؟
– موقع درس خواندن چقدرجذب مطالعه میشوید؟
– به هنگام مطالعه،چقدردچارحواس پرتی میشوید؟
– مطالعه شماتاچه اندازهای هوشیارانه است؟
– آیاهنگام مطالعه،زود خسته میشوید؟
– چقدردربرنامه هایتان جدی هستید؟
– نگاه شمابه ایام درس خواندن چگونه است؟
– نگاه شمابه ایام کنکورچگونه است؟ اجباری یااختیاری؟
متاسفانه برحسب عادت،دانش آموزان هرچه به امتحانات یاکنکورنزدیکترمیشوند، تازه متوجه حساسیت موضوع شده وسعی میکنند خودرا درفضای آن قراردهند.این عادت ماست که کارها رادردقیقهی 90 انجام میدهیم،لذادرموردامتحانات وکنکورهم درشرایط بحرانی وروزهای پایانی،حساسیت موضوع برایمان بیشترمیشود.