ارسالی: مدینه
اسلام توجه و عنايت خاصي به حفظ عفت و شرف زن و خانواده و طهارت جامعه اسلامي از بي بند و باريها مشان داده و اسباب و علل آن را ممنوع قرار داده است تا مساله به جاهاي باريك و خطرناك كشيده نشود. ببينيم قرآن براي مردان و زنان بطور مساوي چه دستور داده است: «قل للمومنين يغضوا من ابصارهم و يحفظوا فروجهم، ذلك ازكي لهم، ان الله خبير بما يصنعون. و قل للمومنات يغضضن من ابصارهن و يحفظن فروجهن و لا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها، وليضربن بخمرهن علي جيوبهن و لا يبدين زينتهن الا لبعولتهن … و لا يضربن بارجلهن ليعلم ما يخفين من زينتهن، و توبوا الي الله جميعا ايها المونون لعلكم تفلحون»[8]؛ (اي پيغمبر!) به مردان مومن بگو: (آنان موظفند كه از نگاه به عورت و زينت نامحرمان) چشمان خود را فرو گيرند، و عورتهاي خويش را (با پوشاندن و دوري از پيوند نامشروع) مصون دارند، اين براي ايشان زيبنده تر و محرمانه تر است. بيگمان خداوند از آنچه ازنجام مي دهند اگه است (و سزاوار جزاي رفتارشان را مي دهد). و به زنان مومنه بگو: چشمان خود را (از نامحرمان) فرو گيرند (و چشم چراني نكنند) و عورتهاي خويشتن را (با پوشاندن و دوري از رابطه نامشروع) مصون دارند و زينت خويش را (همچون سر، سينه، بازو، ساعد، گردن، خلخال، گردنبند، بازوبند) نمايان نسازند، مگر آن مقدار (از جمال خلقت، همچون چهره و پنجه دستها) و آن چيزها (از زينت آلات، همچون لباس و انگشتري و سرمه و خضاب) كه (طبيعتا) پيدا مي گردد. و چارقد و روسريهاي خود را بر يقه ها و گريبانهايشان آويزان كنند (تا گردن و سينه و اندامهايي كه احتمالا از لابلاي چاك پيراهن نمايان مي شود، در معرض ديد مردم قرار نگيرد) و زينت (اندام يا بازار) خود را نمودار نسازند مگر براي شوهرانشان … و پاهاي خود را (به هنگام راه رفتن به زمين) نزنند تا زينتي كه پنهانش مي دارند (جلب توجه كند و صداي خلخال پاهايشان بگوش مردم برسد و) دانسته شود. اي مومنان! همگي بسوي خدا برگرديد (و از مخالفتهايي كه در برابر فرمان خدا دااشته ايد توبه كنيد) تا رستگار شويد.
در اين آيات سه دستور به مردان داده شده است: 1- حفاظت چشمها و نگاهها «يغضوا من ابصارهم» 2- حفظ عفت و شرمگاه «و يحفظوا فروجهم» 3- توبه و رجوع.
و فلسفه اول دو دستور را چنين بيان كرده است «ذلك ازكي لهم» اين برايشان پاكيزه تر است. و به آنان هم هشتدار مي دهد كه بدانند، همانا خداوند به آنچه كه آنان انجام مي دهند كاملا آگاه و مطلع است تا اينكه اگر كسي به فلسفه م هدف اين دو دستور پي نبرد و از آن باز نيامد تهديد و هشدار بعدي او را باز دارد.
اما به زنان شش دستور داده است: 1- حفاظت نگاه و چشمها 2- حفظ عفت و شرمگاه 3- ظاهر نكردن زينت و آرايش 4- پوشيدن چادر و حجاب 5- نكوبيدن پاها 6- توبه و رجوع
و اين همه دستورات براي تامين يك هدف است و آن فلاح و رستگاري آنان در دنيا و آخرت.
اين كثرت اوامر و تنوع آنان به زنان بيانگر نفوذ پذيري شيطان در آنها و گمراه كردن مردان از طريق آنان مي باشد بنا بر اين بايد زنان و مردان مومن بيش از پيش مواظب باشند.
و چرا مردان و زنان از نگاه ناروا باز داشته شده اند، چون نگاه بزرگترين خائن رواني است كه روان انسان را مي آزارد چون وقتي ببيند محبت طرف مقابل در دل او جاي مي گيرد و هميشه در فكر و خيال او به سر مي برد لذت طاعت و عبادت را نمي بيند در صدد و فكر رسيدن به مطلوب خود خواهد بود كه در اين مورد تمام مرزها را در نورديده و قيود را از هم مي گسلد.
اما حفظ فرج چرا؟ سيد قطب مي نويسد: «حفظ«فرج» پيامد طبيعي فرو خواباندن چشم است و گامي است در استواري اراده و هوشياري در حفاظت از افتادن در گناه و تسلط بر خواهشهاي نفساني، از اين رو بين آن دو در يك آيه جمع كرده، تا نشان دهد يكي حالت سبب و ديگري جايگاه نتيجه را دارد، هر دو گامهايي هستند پي در پي، در صفحه ذهن و صحنه زندگي، نزديك به نزديك