ارسالی: تمیم
تعامل توسعه و محیط زیست و پایداری توسعه در عرصههای مختلف ازجمله دغدغههای همیشگی ربع قرن گذشته نزد اکثر کشورهای در حال توسعه بوده است. از اینرو، نوشتار حاضر به آخرین تحولات در عرصه ساختار سیستم بینالمللی خصوصا در زمینه محیط زیست و توسعه پرداخته و نشان داده تا چه میزان این تحولات در پاسخ به نیازهای موجود موفق بوده است. همچنین برای ارائه رویهای تازه تلاش کرده تا کشورهایی نظیر ایران بتوانند قبل از اصلاح جامع سیستم بینالمللی، بهصورت مناسبتری موضوعات و اولویتهای توسعه ملی خود را در دستور کار سیستم بینالمللی قرار دهند