ارسالی: حبیب
هرگز نبايد انسان را از توجه به درياهاي نور و معنويت همراه با نماز، غافل كند و بر اين اساس بايد مراقب بود كه توجه به مزاياي پزشكي نماز واين قبيل مقولات، تنها به عنوان تأييدات علمي و دنيايي براين عبوديت محض شود و خداي نكرده، حدود فوايد و مزاياي اين فرضيه نوراني، در حد خاك و دنيا باقي نماند . و تأثير خواب بر روان و جسم انسان از دانسته هاي مسلم علم پزشكي است. به طوري كه امروزه تغييرات خواب انسان از پيش آگهي هاي مهم و قابل توجه در زمينه ابتلا به بيماري ها، به حساب مي آيد.
به اين ترتيب ايجاد بهداشت خواب، در واقع يك ركن مهم بهداشت رواني و جسمي به حساب مي آيد و هر عاملي كه در تنظيم بهداشت خواب مؤثر باشد، پيشگيري كننده و حتي درمانگر بسياري از بيماري هاي جسمي و رواني است. امروزه نخستين اصلي كه در ايجاد بهداشت خواب، توسط جديدترين منابع علمي دنيا توصيه مي شود “بيدار شدن هر صبح سر يك موقع مشخص از خواب است”.يك نگاه كلي به جدول اوقات شرعي نشان مي دهد، كه وقت نماز صبح، در تمام طول سال، با در نظر گرفتن تغييرات ناشي از حركات وضعي و انتقالي زمين، زمان ثابتي است و اقامه كننده نماز صبح، با برخاستن پس از اذان، در واقع اساسي ترين گام را در جهت رعايت بهداشت خواب و در نتيجه آن، سلامت بدني و تعادل رواني برداشته است .
تاثير نماز بر کاهش اضطراب
الا بذكر الله تطمئن القلوب (سوره رعد/آيه 28)
“اضطراب” بيماري شايع قرن اتم و كهكشان است. پيشرفت سريع و پيچيده تمدن و در عين حال بي توجهي به ارزش هاي مذهبي و خانوادگي هر روز بيش از پيش براي افراد و اجتماع اضطراب هاي جديد به وجود مي آورد از جمله شخص ممكن است علامت هاي جسمي چون احساس تپش قلب، تنگي نفس و درد قفسه سينه، خالي شدن سردل، تعريق، سردرد، تكرر ادرار، اسهال، گزگز دست و پاها، لرزش و… را نيز به همراه داشته باشد. با اينكه دلايل علمي گوناگوني از ديدگاه هاي مختلف به عنوان دلايل بروز اضطراب و تشديد آن ارائه شده است اما همچنان دور شدن از ايمان مذهبي، به عنوان يك عامل مهم در بروز اضطراب نقش غيرقابل انكاري دارد و به اين ترتيب نقش پيشگيري كننده و حتي درمانگر مذهب در مورد اضطراب قابل بررسي است. آرامش حاكم بر روح و روان و در نتيجه آن سلامت جسم اشخاص مذهبي، در مقايسه با آشفتگي رواني و جسمي و اضطراب لامذهب ها از دير باز مورد توجه پزشكان بوده است. در مورد اضطراب، بد نيست به اين نكته اشاره كنيم كه شخص نمازگزار با ايمان به قدرت لايتناهي پروردگاري كه در مقابلش كرنش مي كند، خود را درمقابل هر عاملي كه قصد به خطر انداختن و ترساندن (و در نتيجه مضطرب ساختن) او را داشته باشد ايمن مي يابد و ضمن تكرار باوراعتقادي خود طي نمازهاي پنجگانه يوميه اين ايمني همه جانبه را، به روان خود تلقين مي كند و سرانجام آرامش عميق را دروجود خود ملكه مي سازد.