ارسالی: سردار
در دایکندی تقریبآ همه احزاب شیعی نفوذ و حضور دارند. گروه های جهادی شورای اتفاق اسلامی (در آغاجهاد) . سازمان نصر. سپاه پاسداران جهاد اسلامی و حرکت اسلامی . احزاب عمده یی بودند که در زمان جهاد برسراسر دایکندی تسلط داشتند. آن ها کمتر باهم آشتی . تقریبآ می تـــوان گــــــــفت آن ها ازسال 1359تا 1368با هم پیوسته درحال جنگ بودند. پس از آن هم .به ویژه در سال ها 1370. در گیــری های پراگنده . حاکــمیت گروه های مسلح وتنش های گوناگون آرامش را از مردم منطقه گرفته بود.
در زمان طالبان اگر چه امنیت نسبی بر قرار بود ولی کابوس وحشتناک طالبان هر گونه امنیت روانی رااز مردم گرفته بود. طالبان هم فرماندهان سابق را برسر قدرت نگهداشت . در واقع توسط آن ها اعمال نفوذ و قدرت کردند.
ازسال 1380. پس از حاکمیت دولت آقای کرزی . جناح بندی ها و انقطاب از سر گرفتــه شد. حتی بر تـــعداد احــزاب افزوده شد. گروه های جدید زیر عنوان های دموکرات و میانه رو در میان مردم نفوذ یافتند. به این صورت در دایکندی دو قطب گروه های جهادی و غیر جهادی به میان آمد. اما تا اکنون بر همگان روشن بوده که موازنه به هیچ صورت میان این دو قطب وجود نداشته است.
احزاب فعلی در دایکندی عبارت است از : حزب وحدت اسلامی . به رهبری آقای خلیلی . حزب وحـدت اســلامی مردم افغانستان . به رهبری آقای محقق. حزب وحدت اسلامی ملی . به رهبــری آقــــای اکبری . حزب اقتدار ملی .به رهبری آقای کاظمی . حزب حرکت اسلامی مردم . به رهبری آقای انوری . حزب کار و توسعه به رهبری آقای امید. بزرخی از این گروه ها در منطقه دفتر دارند و برخی بدون این که دفتر داشته باشند با طرفداران شان ارتباط دارند.
بیشترین فعالیت های سیاسی این گروه ها در انتخابات ریاست جمهوری وبه ویژه در انتخابات شورای ملی وشورای ولایتی دیده شد. آن ها بیشترین رای را هم از آن خود کردند.
به همین ترتیب حضور گروه های یادشده در ادارات ولایتی هم گسترده است . شاید بتوان گفت 90 در صد کرسی ها به همین گروه های سیاسی اختصاص یافته است . اگر چه بسیاری از کارمندان ولایت ظاهرآ وابسته گی حزبی و
سیاسی شان را انکار می کنند .