ارسالی: ملکه سخی
برخي از انسانشناسان معتقدند كه ظهور فرهنگهاي باستاني را ميتوان با تولد و پيدايي انواع آيينها مرتبط دانست و جالب آنكه استفاده از انواع رايحههاي خوشبو نيز همزمان با پيدايش آيينها متداول گرديده است.
در مراسم و مناسك آييني و يا برگزاري جشنها و آيينهاي شكرگزاري که برای شفاي بيماران برگزار ميشده است، سوزاندن مواد معطر نيز بخشي از اين آيينها بوده است كه بر اساس اين باور شكل گرفته است كه رايحههاي معطر پخش شده در فضا باعث تلطيف هوا و جذب و ايجاد انرژيهاي مثبت و دفع انرژيهاي منفي و عوامل بيماريزا ميگردد. (شايان توجه است كه بسياري از اين مواد خوشبوي طبيعي مانند اسفند، كندر و اكاليپتوس و… علاوه بر پخش رايحههاي خوشبو، ضد عفوني كننده محيط نيز ميباشند).علاوه بر اين، رايحهها حالتي از آرامش و خلسه روحاني و معنوي در افراد به وجود ميآورند و به علت همين اثرات آرامشبخش، رفته رفته زمينههاي استفاده از مواد معطر طبيعي در اجتماعات و خانوادهها همگاني شده، به گونهاي كه در مدارس، مساجد و بيمارستانها از آن استفاده مضاعف مينمايند، هم براي ضد عفوني كردن محيط و هم براي خوشبو ساختن آن و شايد بر همين اساس باشد كه براي بيماران گل ميبردند و يا در اتاق كار گل ميگذارند.
رايحهها در سراسر زندگي انسان از تولد تا مرگ با او همراه هستند و اين از اهميت ويژه گلها و گياهان شفابخش و معطر در زندگي انسان است.