مجله فانوس توانمندسازی جوانان از طریق رسانه
مطالب مرتبط
ارسالی: فرشته
اين نوع آزاديها نيز يکي از اشکال آزادي هاي مربوط به انديشه است . هر چند که مقررات محدود کننده اينگونه آزاديها به اندازه مطبوعات نيست ، ولي با توسعه مفهوم تياتر به عنوان يکي از شقوق بيان عقايد و توجه روز افزون مردم به سوي آن و همچنين با ظهور سينما در قرن بيستم ، اين وسايل پيچيده گفتاري ، تصويري و صوتي در خد نفوذ و رسوخ مطبوعات اهميت ميابند .
آزادي تياتر و سينما يکي از شقوق بيان انديشه است و نقش مهمي در نشر و اشاعه فرهنگ و هنر، پرورش افکار عمومي و تبليغات سياسي ايفا ميکند .
تياتر و سينمابه جهت آنکه وسيله تفريح و سرگرمي است و موجب تجمع افراد زيادي در سالون هاي عمومي ميشود ، عملا از لحاظ تامين امنيت و حفظ صحت و نظم عمومي ، مسايلي را مطرح ميسازد که نميتوان نسبت به آن بي اعتنا بود ، اين مسايل عبارتند از ، حفظ صحت سالون هاي نمايش ، تامين امنيت و نظم در بين تماشاگران ، مسئله صلاحيت فني و اخلاقي مديران و گردانندگان موسسات سينمائي و تياتر ، چگونگي تفتيش و بازبيني نمايشنامه ها و فلم ها از لحاظ اخلاقي و امنيت داخلي و مسئله حمايت از صنعت سينما و تياتر .
ايجاد تسهيلات براي دستيابي به سالون ها و چگونگي استفاده از آنها اساس اين آزادي را تشکيل ميدهد و بدون آن آزادي مذبور معني و مفهومي خود را از د ست ميدهد .و ايجاد همچو سينما ها مستلزم کسب اجازه نامه هاي قبلي نيز ميباشد .
آزادي راديو و تلويزون يکي از اشکال آزادي انديشه است و آن يکي از وسايل ابراز عقيده و نمايش است .
اهميت راديو و تلويزون در آن است که اين سازمان، بخشي از زندگي امروز مردم است و شعاع عمل آن، عليرغم مطبوعات و ساير رسانه هاي گروهي بيشتر است و تمام کشور را شامل ميشود ، و اگر برنامه نامناسبي در آن اجرا شود و يا موضوعي و مطلبي در آن گفته شود در جامعه منعکس ميشود و در مردم تاثير ميگذارد و آنها را ممکن است منحرف و يا گمراه کنند و يا تحت تلقينات سوء و زيانبخش قرار دهد و يا آزادي و يا نظم عمومي را به خطر اندازد .
با توجه به اينکه رادبو و تلويزيون جز خدمات عمومي است و عملاَ در اختيار همه و متعلق به مردم ميباشد ، اين سازمان نبايد فقط در انحصار يک شخص و يا شک گروه و يا احياناً تنها دولت باشد ، بلکه از استقلال و بيطرفي کامل برخوردار باشد تا بتواند در برابر فشار ها و اعمال نفوذ بايستد، و وظيفه اصلي خود را ، که آگاه ساختن مردم در باره اخبار و مسايل و قضايا و منعکس کننده صديق افکار عمومي است انجام د هد .
گروه رادبو و تلويزيون را يک وسيله سرگرم کننده و تفريحي ميدانند ، گروهي آن را يک وسيله خبري و ارتباط جمعي ، گروه ديگر آنرا ابزاري در دست دولت و نظام حاکم تلقي ميکنند، ولي واقعيت اين است که سازمان مذبور با هزينه زيادي که براي ملت و دولت دارد در حکم يک پوهنتون بزرگ سراسري است و تمام کشور را زير پوشش دارد ، از اين رو برنامه هاي آن بايد از نظر محتوا مفيد، آموزنده و جذاب و براي همه باشد و پخش اخبار و گرايش ها و تفسير ها و تجزيه و تحليل مسايل و قضايا و ارزيابي به طور عادلانه از آن براي نشر عقايد و افکار خود استفاده کنند.
راديو و تلويزون بايد از استقلال کامل برخورداد باشد تا بتواند جريان درست افکار و اطلاعات را در کشور تأمين کند .
