ارسالی: سردار
زراعت : خشکسالی در هفت سال گذشته زراعت دایکندی را تقریبآ به نصف تقلیل داده است . در دایکندی منابع آب خیلی محدود اند. از رودخانه ها کمتر استفاده صورت می گیرد . به ویژه در نیلی و شهرستان کاریز و چشمه سار ها منابع
مهم آبیاری شمرده می شوند. در خشک سالی های چند سال گذشته گذشته آب آن ها به میزان بسیار زیادی کم گردند.
معمولآ در دایکندی گندم. جواری و جو کشت می شوند. از میوه جات . بادام یک قلم عمده را تشکیل می دهد.دربسیاری جاها آن ولایت بادام حاصل خوبی می دهد. کشاورزان دایکندی بادام شان را به شهر های عمده کشور مانند کابل و غزنی انتقال داده می فروشند. بادام دایکندی از کیفیت خوبی بر خوردار است” به همین دلیل بازار خوبی هم دارد . میوه جات دیگر مانند توت .زرد آلو . چهار مغز . سیب وغیره هم در باغ های دایکندی دیده می شوند.
در اکثرمناطق دایکندی کشت للمی کمتر به چشم می خورد. مردم بیشتر روی قطعات کوچک آبی کشت می کنند.
چند درخت میوه هم در آن می نشانند. پرورش درختان غیر مثمر در اشترلی . خدیر وسنگ تخت بیشتر معمول است.
در کل زراعت دایکندی نیازمندی های مردم را کفایت نمی کند. کشاورزای در آن جا ضرورت به توسعه و توجه دارد. کانال های آبیاری ساخته شوند تا از آب های رود خانه ها استفاده بهینه صورت گیرد و همچنین تعویض تخم های کهنه و بی حاصل موجود با تخم های اصلاح شده برای بهبود حاصلات زراعتی کمک می کند. تقویت باغداری . به ویژه باغ های بادام . به اقتصاد مردم دایکندی کمک قابل توجه می کند.