ارسالی: تمیم
از آنجا که کسب آرامش و راحتي براي بشر، هدفي بسيار مهم و جدي به شمار ميرود، لذا در طي قرن اخير آدمي تلاشهاي فراواني کرده و روشهاي گوناگوني را براي مقابله با بيماريهاي روحي و رواني و ناآراميها و نگرانيهاي خود به کار برده است. اما تعمق در آنها مشاهده واقعيتهاي بيروني و موجود در عرصه زندگي فردي و اجتماعي، به خوبي نشان ميدهد که بشر موفق نبوده است.
امروزه بسياري از مردم جهان، غالباً از روشهايي براي کسب آرامش و راحتي در زندگي استفاده ميکنند که ناکار آمده بوده و آنها را به مقصود نميرساند. اين روشهاي نادرست که ما از آنها به عنوان روشهاي کاذب نام ميبريم، بسيار فراوان و متنوع هستند.
انسان خسته از گناه و بيبند و باري، و تشنه آرامش و راحتي، دست به دامن شرابخواري شد تا شايد بدين وسيله بتواند، از خود بيخود شده و تلخيها و نگراني را فراموش کرده و آرام بگيرد. اما ميگُساري نيز نه تنها نتوانست آرامش و راحتي را براي او به ارمغان آورد، بلکه خود عاملي در جهت افزايش دردها و مشکلات آدمي گرديد.
پزشکان معتقدند الکل آثار منفي خطرناک و فراواني براي بدن انسان دارد که به برخي از آنها اشاره ميکنيم:
– بر مغز: الکل در اثر تکرار و تاثير در سلولهاي مغز، آن را از کار مياندازد و موجب سکته ميگردد.
– در اعصاب: الکل موجب توليد امراض مختلفي از قبيل بيماري رعشه در دستها و پاها، بيخوابي مفرط و نداشتن کنترل بر اعضا ميشود.
– در معده: الکل مخاط زبان و حس ذائقه را ضايع و بزاق دهان را کم و ترشح آن را از نظم مياندازد و نيز مخاط معده را تحريک و ترشي آن را کم ميکند و در نتيجه موجب امراض مختلف معده و روده ميگردد.
– در کبد: الکل کبد (جگر) را ناتوان و متورم ميسازد.
– در گردش خون: الکل گلبولهاي سفيد خون را از بين برده و در اثر فشارهاي کم، موجب سکته ميگردد.
– در دستگاه تنفس: از مهمترين عوارض الکل در دستگاه تنفسي، بيماري خانمان سوز سل و تنگي نفس است. زيرا الکل همراه خون وارد ريهها شده، مخاط ريه را تحريک کرده و آن را متورم ميسازد و اين تحريک، کلسيم بدن را از بين برده و عمل ريه را مختل و منجر به مرض سل خواهد گرديد.
– در کليهها: مشروبات الکلي در هنگام دفع، مجاري ادرار را تحريک کرده و عوارض ناراحت کنندهاي توليد ميکنند.
– در قلب: الکل موجب ميشود که مقدار زيادي چربي اطراف قلب را گرفته و در نتيجه حرکت قلب ضعيف گردد.
– در عقل و هوش: الکل هوش و عقل را زائل ميکند.
حکيم فرزانه محمد بن زکرياي رازي نيز ميگويد: «شرب خمر بويژه اگر در آن افراط صورت گيرد، فرد را در معرض سکته و پارگي رگهاي مغز و نيز ورهاي خوني و صفراوي و رعشه و فلج اعضا قرار ميدهد. شرب خمر دو قوه شهويه و غضبيه را قوي ميکند و قوي ميکند و قواي اين دو را در جهتي سوق ميدهد که آنچه ميخواهند و بسيار دوست دارند، به دست آورند. و نيز قوه عاقله را ضعيف و نيروي عقل را بيشعور ميکند، تا جايي که فکر و انديشه را از کار مياندازد و باعث ميشود که قوه عاقله رام و مطيع قوه شهوانيه شود و نتواند قوه شهوانيه را از انجام کارهاي زشت منع کند». 2
خداوند متعال در قرآن کريم ميفرمايد: «شيطان قصد آن دارد که به وسيله شراب و قمار ميان شما دشمني و کينه برانگيزد و شما را از ذکر خدا و نماز باز دارد. پس شما آيا از آن دست بر ميداريد؟» 3
امام صادق عليهالسلام نيز ميفرمايد: «شرب الخمر مفتاح کل شر». 4 يعني «شرابخواري کليد هر شر و بدي است».
با اين اوصاف، چگونه شرابخواري ميتواند نگراني و اضطراب و دغدغه و تشويق را از بشر دور کرده و به او آرامش و راحتي بدهد! در اين نکته بسيار بايد انديشه کنيد.
برگرفته از موسسه فرهنگی واطلاع رسانی تبیان